کوهپیمایی و کوهنوردی آغاز می شود با

اول ایمنی                          دوم ایمنی                           سوم ایمنی

اول ایمنی  : فرا گرفتن دانش کوهپیمایی و کوهنوردی و زندگی در طبیعت و استفاده از تجارب متخصصین این ورزش .

دوم ایمنی : استفاده از وسایل و لوازم استاندارد و مناسب در برنامه ها 

سوم ایمنی : استفاده به موقع از دانش فرا گرفته شده و لوازم مناسب هر برنامه

****************************************************************

سازماندهی حرکت گروهی

حرکت یک گروه کوهپیمایی همیشه به شکل ستونی و در یک صف منظم پشت سر یکدیگر انجام شود و تا پایان کار سعود و بازگشت باید نظم صف و ستون گروهی حفظ گردد و هر شخصی در صف جایگاهی دارد که توسط سرپرست گروه تعیین می گردد .

نظم و انضباط می تواند ایمنی شما را تضمین کند .

همیشه در صف و ستون گروهی حرکت کنید و از گروه جدا نشوید و از حرکت کنار یکدیگر خود داری نمایید .

پوشاک مناسب فصل به همراه داشته باشید .

اصل تقسیم بار روی اهرم های بدن را فراموش نکنید .

همیشه در کوله پشتی فضایی را برای تجهیزات گروهی در نظر بگیرید .

شب قبل از سعود کوله را کنترل و لوازم را داخل آن  قرار دهید .

هیچ گاه برای اولین بار کفش و دیگر لوازم کوهپیمایی نو خود را در یک برنامه سنگین استفاده نکنید .

به توسعه افراد با تجربه توجه کنید .

 *****************************************************************

ویژگی های پوشاک در کوهستان

* سبک و مقاوم باشد .

* دارای رنگ مناسب با محیط باشد ( استتار با محیط نباشد )

* چنانچه رطوبت بگیرد سریع خشک شود .

* دارای تنفس مطلوب باشد .

* مقاوم در مقابل عوامل جوی (باد ، رطوبت ، سرما و ... ) باشد .

* از نظر اندازه خیلی جذب بدن و خیلی بزرگتر از بدن نباشد .

************************************************

کوهستان همیشه دارای هوای متغیر است حتی در فصول گرم هم پوشاک اضافه به همراه داشته باشید .

زمانی به ارزش وسایل پی می برید که مورد استفاده آن برایتان پیش بیاید .

همیشه یک کبریت در کوله پشتی و یک کبریت  در جیب لباستان همراه داشته باشید .

همیشه یک وعده غذای اضافه غیر فاسد شدنی به همراه داشته باشید .

************************************************

************************************************

اصول گامبرداری

همواره خدارا به یاد داشته باشید با یاد خدا دل ها آرام می گیرد .

قبل از شروع پیمایش بند کفش های خود را تنظیم کنید .

در زمان بالا رفتن بند ها را خیلی محکم نکنید ولی در سرازیری بندها را کمی محکم تر ببندید .

در زمان پیمایش ها طوری گام برداری کنید تا از اهرم های اسکلتی بدن بهتر استفاده شود تا به عضلات فشار کمتری وارد شود .

در هنگام پیمایش دست های خود را در جیب لباستان قرار ندهید در زمان عدم تعادل دست های شما اولین ابزار حمایتی بدن شما هستند .

نکته ی مهم

در شیب های برفی از زیگزاگ کردن خود داری کنید .

زمانی که به باتون نیاز ندارید آنها را جمع کنید و طوری در دست بگیرید که ایمنی نفر پشت سر شما را تهدید نکند .

هیچ گاه مفاصل باتون را روغن کاری نکنید در صورت چرب شدن مفاصل باتون محکم نمی شود .

*ادب اولین نشانه شاخص هر ورزشکار است *

خطرات کوهستان

در هنگام عبور از شیب ها به صورت تراورس بایستی مراقب رها شدن سنگ از زیر پا بوده تا برای افراد پایین دست تهدید ایجاد نشود .

از ایجاد سروصدا خود داری کرده و فاصله نفرات به هم نزدیک باشد در موقع رها شدن سنگ با اعلام سنگ سنگ دیگران را با خبر کنید .

مه : در هنگام برخورد با مه تک تک افراد گروه مراقب یکدیگر بوده و فاصله ها کمتر شود در صورت نیاز افراد با طناب انفرادی به هم وصل شوند .

در صورت مواجه شدن با مه به جای دستپاچه شدن ضمن حفظ آرامش از نقشه و قطب نما استفاده نمایید در غیر این صورت با زدن چادر و کمپ در محل منتظر هوای مساعد باشید .

ساعقه : ساعقه تخلیه ی الکتریکی شدید و بسیار سریع در هوا است .

نکات ایمنی در هنگام رعد و برق :

1- از روی یال ها ، قله ها ، دیوار های بلند به پایین بروید .

2- اجسام فلزی را از خود دور کنید .

3- لباس های خیس را عوض کرده و لباس خشک بپوشید .

4- در جنگل همیشه از درختان بلند پرهیز کنید .

5- ارتفاع را کم کرده و به پایین دست بروید .

* هیچ وقت در کوه ندوید *

*کوهستان محیط ورزشی ما محسوب می شود آن را تمیز نگه دارید *

هنگام پایین آمدن از کوه همانند بالا رفتن به استراحت و مصرف مواد غذایی قندی و نشاسته و مایعات نیاز دارید زمانی را برای آن در نظر بگیرید. 

 سعی کنید قبل از تاریکی هوا برنامه را به پایان برسانید .

سعی کنید در بدترین شرایط بهترین روحیه را داشته باشید .

در یک کارت اطلاعات شخصی خود را بنویسید و در یکی از جیب های جلویی لباستان قرار دهید .

مراقب گذشت زمان باشید .

دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است